طلوع صبح رسید و غروب شب آمد            دوباره جانِ غم و غصه‌ها به لب آمد
به شـادمـانـی زهـرا دگـر رجـب آمـد            به روز اول آن یک امـام آمـده اسـت

امـام بـاقـر عـلـیـه الـسـلام آمـده است

به باطن دل مجنون سرور ظاهر هست            خوشا به حال کسی که ز شوق زائر هست
که دین ما همه احیا ز قَالَ باقر هست            دوباره ماه رجب، روح عشق خالص شد
(ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد)

به عرش و فرش ز حُسن امام ما سخن است            پدر حسینی و مادر سلالۀ حسن است
و دیدن حرمش آرزوی قلب من است            کـریـم زاده رسـیـد و غـلام زاده شدیم
هـمـه اسـیـر دم این امـام زاده شـدیـم

عـزیـز کــردۀ دادار حـضـرت بـاقـر            شـفـیع خـلـق گـنـه کار حـضرت باقر
شـبـیـه حـیـدر کـرار حـضـرت بـاقـر            عزیز حضرت سجاد، بهترین حصنی
مـحـمـد بـن عـلـی الأمـان و أدرکـنـی

تـو پـنـجـمـیـن ولـی‌الله أعــظـمـی آقـا            تو آسـمـانی و سـایـه فـکـنـده‌ای بر ما
شکافتی تو به نـورت عـلـوم عـالم را            که شیعـیان ز کـلام تو تقـویت شده‌اند
زُراره‌ها به مـرام تو تـربـیت شـده‌اند

خدای فـقه و کلام و شریعـت و مـنبر            رسیده بر تو ز جـابر سـلام پیـغـمـبر
ز درس و بحث خودت عالمین را آخر            رهایی از غم و هجران ترس میدادی
به هر دو عالم امکان تو درس میدادی

تو با تمام غـریـبان چه آشـنـا هـسـتی            امـیـر ما، پـسـر سـیـدالـبـکـا هـسـتـی
تو یـادگـار غـریـبـی کـربـلا هـسـتـی            تو شاهد غـم و اندوه بی‌حسین هستی
تو راوی شـرر درد زیـنـبـین هـسـتی